สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี

          

          หลักฐานและเอกสารที่เป็นประวัติศาสตร์ในรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราชก็มาจากข้อเขียนต่างๆ ของคนฝรั่งเศสแทบจะทั้งหมด ซึ่งข้อเขียนเหล่านี้ก็มาจากคนฝรั่งเศสบางคนที่ได้มาเยือนเมืองไทยในสมัยนั้นทั้งนักการทูต นักบวชผู้เผยแผ่ศาสนา และนักธุรกิจ
           จากข้อเขียนของชาวฝรั่งเศสต่างๆ ที่กล่าวถึงคนไทย ก็พอที่จะบอกได้ว่าคนไทยในสมัยโน้นก็ไม่ค่อยจะต่างไปจากคนไทยสมัยนี้ แม้นเวลาจะห่างกัน พูดถึงในด้านสรีระ คือรูปร่างหน้าตา คนไทยสมัยปัจจุบันคงจะได้เปรียบบรรพบุรุษ เพราะได้มีการสมรสข้ามเผ่าพันธุ์กันเป็นปกติมายาวนาน ซึ่งทำให้รูปร่างหน้าตา ตลอดจนผิวพรรณพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น แต่สำหรับอุปนิสัยใจคอนั้นน่าสนใจ จากสายตาของคนฝรั่งเศส คนไทยมีความสุภาพเรียบร้อยทั้งกายและวาจา มีกิริยามารยาทที่งดงาม มีสติปัญญาแต่ค่อนข้างเกียจคร้านและออกไปในทางไม่ซื่อตรงนัก คุณสมบัติที่โดดเด่นก็คือ คนไทยรักความสะอาด ทั้งร่างกาย การกินอยู่ การแต่งกาย และการพูดจา

          ฝรั่งเศสมีความชื่นชมในสมเด็จพระนารายณ์มหาราชมาก ทั้งในด้านพระราชจริยวัตร ในด้านพระปรีชาสามารถ และในด้านหลักคิดและจิตสำนึก สมควรต่อการเป็นพระมหากษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ แต่ในขณะเดียวกัน ฝรั่งเศสตำหนิข้าราชการไทยว่ามักจะเอาประโยชน์ของตัวเป็นใหญ่ และกดขี่ข่มเหงพ่อค้าวานิช

          สำหรับราษฎรนั้นเป็นคนยากจน เพราะมิได้ทำงานเต็มกำลังความสามารถ โดยในปีหนึ่งๆ จะต้องไปทำงานให้แก่พระเจ้าแผ่นดินและขุนนางเสีย 6 เดือน และหากจะผลิตอะไรได้บ้าง ก็ต้องมอบให้เป็นของหลวงเสียส่วนหนึ่ง ที่สำคัญ ฝรั่งเศส บอกว่าคนไทยขาดความรู้และไม่ขวนขวายในการพัฒนาตนเอง เพราะไม่มีความเดือดร้อนในการครองชีพ ไม่แสวงหาของคนอื่นเป็นของตน ไม่อยากรู้อยากเห็น หรือนิยมชมชื่นสิ่งใด บริโภคแต่น้อย เครื่องนุ่งห่มก็มีน้อยชิ้น และไม่นิยมดื่มสุรา อาชีพหลักของคนไทยก็คือทำนา ทำสวน และหาของป่า ความรู้ในทางช่างของคนไทยมีจำกัด และไม่แสวงหาด้วย เพราะเกรงว่าจะถูกเกณฑ์ไปทำงานหลวง แต่หากจะบอกให้ทำสิ่งใด ก็สามารถทำได้ คนไทยไม่เล่นกีฬา นอกจากแข่งเรือ

          แต่กระนั้นคนฝรั่งเศสก็ยอมรับว่า เมืองไทย ในรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราชมีความเจริญรุ่งเรือง วัตถุสิ่งก่อสร้าง งานศิลปะ อีกทั้งอุตสาหกรรมครัวเรือน ก็มีอยู่โดยทั่วไป สำหรับการค้าต่างประเทศนั้นค่อนข้างก้าวหน้า โดยมีเรือสินค้านานาชาติแวะเวียนมาซื้อและขายสินค้าที่กรุงศรีอยุธยาอย่างคึกคัก ทั้งสินค้าพื้นเมืองและสินค้าที่มาจากต่างประเทศ โดยที่การค้าต่างประเทศอยู่ภายใต้การควบคุมดูแลของราชสำนัก ดังนั้น รายได้หลักของพระเจ้าแผ่นดินก็มาจากกิจการค้าต่างประเทศ

 

 

ข้อมูลที่เกี่ยวข้อง