สำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี

บัณฑิตกิตติมศักดิ์ : นายอุทัย เกื้อกระโทก

bundit4901

นายอุทัย เกื้อกระโทก
ปริญญาศิลปศาสตรบัณฑิตกิตติมศักดิ์ สาขาวิชาศิลปกรรม(ออกแบบประยุกต์ศิลป์) ปี 2549

เกิด 4 กันยายน พ.ศ. 2505
สถานที่เกิด บ้านปิง หมู่ 2 ตำบลกระโทก อำเภอโชคชัย จังหวัดนครราชสีมา
บิดา นายหมิว เกื้อกระโทก
มารดา นางทู เกื้อกระโทก
ที่อยู่ปัจจุบัน บ้านเลขที่ 168 หมู่ที่ 1 ตำบลทะเลชุบศร อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี

การศึกษา
พ.ศ. 2517 จบชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 จากโรงเรียนบ้านปิง ตำบลกระโทก อำเภอโชคชัย จังหวัดนครราชสีมา
พ.ศ. 2519-2523 เรียนการหล่อทองเหลืองที่โรงงานอาจารย์สาย บ้านช่างหล่อ กรุงเทพฯ

การอบรมสัมมนา
พ.ศ. 2542 อบรมการหล่อทองเหลืองเพื่อการส่งออก จังหัวดปทุมธานี
พ.ศ. 2546 อบรมเพื่อสร้างผลิตภัณฑ์ OTOP จังหวัดนนทบุรี
พ.ศ. 2547 อบรมเทคนิคการสร้างผลิตภัณฑ์ OTOP ศูนย์แสดงนิทรรศการเมืองทองธานี
พ.ศ. 2549 อบรมการสร้างผลิตภัณฑ์ OTOP จังหวัดมุกดาหาร และจังหวัดอุบลราชธานี

ประวัติการทำงาน
พ.ศ. - นายอุทัย เกื้อกระโทก อายุ 13 ปี ได้เข้ามาทำงานในโรงหล่อทองเหลืองบ้านช่างหล่อ ฝั่งธนบุรี ช่วงแรกเรียนรู้ขั้นพื้นฐานได้แก่ การถอดพิมพ์ และได้เรียนรู้กรรมวิธีการปั้น ต่อมามีโอกาสได้ทำงานทุกอย่างครบกระบวนการหล่อ ตั้งแต่การปั้นแบบ กั้นแบบ ทำแม่พิมพ์ การกรอกขี้ผึ้ง การแต่งแบบ การหล่อโลหะ การตกแต่งผิว และการย้อมผิวโลหะ เป็นต้น ประสบการณ์จากโรงงานแห่งนี้ได้กลายเป็นพื้นฐานสำคัญ ในการประกอบอาชีพกิจการโรงงานทองเหลือง
พ.ศ. - นายอุทัย เกื้อกระโทก อายุ 16 ปี ย้ายกลับมาทำงานหล่อทองเหลืองกับน้าที่บ้านเกิดจังหวัดนครราชสีมา โดยทำงานตามใบสั่งจากโรงงานในกรุงเทพฯ เช่นรูปพระ เทพพนม รูปปลา รูปม้า รูปช้างและรูปสัตว์ต่างๆ
พ.ศ. 2532 »»»ได้ย้ายมาทำงานที่โรงหล่อทองเหลืองบ้านท่ากระยาง(ลพบุรี) อยู่ตรงข้ามวัดนิโครธ ระยะนั้นโรงหล่อทำแต่รูปพระอย่างเดียว กรรมวิธีการหล่อเป็นวิธีการหล่อแบบโบราณคือ ใช้แม่พิมพ์ปูนทำให้ผลงานขาดความประณีต ต่อมานายอุทัยได้นำเทคนิคใหม่ๆ มาใช้ในการพิมพ์ เช่น การใช้พิมพ์ยางพาราเป็นแม่พิมพ์ในการหล่อขี้ผึ้ง เทคนิคการแต่งพิมพ์ให้คมชัด รวมทั้งกรรมวิธีในการทำงานอีกหลายอย่างมาถ่ายทอดให้ช่างท้องถิ่น
»»»จากนั้นได้เข้ามาอยู่ในโรงงานของนายน้อย พุ่มขจร(พ่อตา) เป็นโรงงานหล่อทองเหลืองที่อยู่ใกล้กัน เริ่มปรับปรุงพัฒนาการผลิตเครื่องทองเหลืองให้ทันสมัยมากขึ้น ทำการผลิตเครื่องทองเหลื่องให้เป็นของประดับตกแต่งและของโชว์ เช่น รูปสัตว์ทุกชนิดหลายขนาด รูปเคารพต่างๆ รูปคน และทำงานหล่อทุกชนิดตามใบสั่งจากโรงงานในกรุงเทพฯ ระยะนี้ชื่อเสียงของเครื่องทองเหลืองบ้านท่ากระยางเริ่มเป็นที่รู้จัก เป็นงานหัตกรรมเด่นของจังหวัดลพบุรี ต่อมาสำนักงานส่งเสริมการท่องเที่ยวจังลพบุรี ได้ส่งเสริมสนับสนุนผลิตภัณฑ์เครื่องทองเหลืองบ้านท่ากระยางให้พัฒนาในเชิงธุรกิจการท่องเที่ยว ทำให้เป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางทั้งในประเทศและต่างประเทศ
พ.ศ. 2538 ขยายโรงงานหล่อทองเหลืองโรงที่ 2 เพื่อรองรับการผลิตเพื่อส่งออกไปยังต่างประเทศแถบเอเชีย ญี่ปุ่น ไต้หวัน จีน ฯลฯ แถบยุโรป ฝรั่งเศส เยอรมัน อิตาลี เบลเยี่ยม เป็นต้น
พ.ศ. 2540 ได้สร้างศูนย์รวมสินค้าหัตถกรรมและเครื่องทองเหลืองลพบุรี เพื่อรองรับการท่องเที่ยวและจำหน่ายสินค้าพื้นเมืองจังหวัดลพบุรี ยังได้รับเลือกให้เป็นประธานชมรมกลุ่มอาชีพหล่อทองเหลือง
พ.ศ. 2546 ผลิตภัณฑ์เครื่องทองเหลืองรูปมวยไทย ได้รับคัดสรรเป็นผลิตภัณฑ์ดีเด่นระดับห้าดาว ภาคกลาง ประเภทเครื่องใช้และเครื่องประดับตกแต่ง โดยโครงการคัดสรรสุดยอดหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์(OTOP) ในปีต่อมา ผลิตภัณฑ์รูปหงส์และกินรี ได้รับคัดเลือกให้เป็นผลิตภัณฑ์หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ ผลิตภัณฑ์เครื่องทองเหลืองจากโรงงานนายอุทัยได้รับการรับรองให้แสดงเครื่องหมายมาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชน ของกระทรวงอุตสาหกรรม

ผลงานดีเด่น
พ.ศ. 2544 ผลิตภัณฑ์เครื่องทองเหลืองได้รับการคัดเลือกให้เข้าร่วมแสดงในงาน "ผลิตภัณฑ์ตำบลไทย ความภูมิใจของแผ่นดิน" มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
พ.ศ. 2545 ผลิตภัณฑ์เครื่องทองเหลืองได้รับรางวัลชมเชย ประเภทผลิตภัณฑ์จากโลหะ ในการประกวดผลิตภัณฑ์หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ อิมแพคเมืองทองธานี
พ.ศ. 2545 ผลิตภัณฑ์เครื่องทองเหลืองได้รับหนังสือรับรองจากสำนักงานพาณิชย์จังหวัดลพบุรี ให้ผลิตสินค้าตามโครงการหนึ่งตำลหนึ่งผลิตภัณฑ์
พ.ศ. 2546 ผลิตภัณฑ์เครื่องทองเหลือง ได้รับคัดสรรเป็นผลิตภัณฑ์ดีเด่น ระดับห้าดาว ภาคกลาง ประเภทเครื่องใช้และเครื่องประดับ โครงการคัดสรรสุดยอดหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์
พ.ศ. 2547 ผลิตภัณฑ์เครื่องทองเหลือง ได้รับอนุญาตให้แสดงเครื่องหมาย มาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชน จากสำนักงานมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม
พ.ศ. 2549 ผลิตภัณฑ์เครื่องทองเหลือง ได้รับการคัดเลือกให้นำผลิตภัณฑ์เข้าร่วมแสดงในงาน มหกรรมหัตถกรรมอาเซียน ครั้งที่ 1 ศูนย์ส่งเสริมศิลปาชีพระหว่างประเทศ(ศ.ศ.ป) อำเภอบางไทร จังหวัดพระนครศรีอยุธยา