คนเก่ง คนดี คนมีประโยชน์
ด้านวัฒนธรรม : นายน้ำว้า ร่มโพธิ์์
นายน้ำว้า ร่มโพธิ์ เกิดเมื่อวันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2475 หมู่ 10 ตำบลท่าข้าม อำเภอค่ายบางระจัน จังหวัดสิงห์บุรี เป็นบุตรคนที่ 4 ของนายผูก นางหอม ร่มโพธิ์ทอง ในจำนวนพี่น้อง 8 คน ย้ายมาอยู่จังหวัดลพบุรี ในปี พ.ศ. 2526 จบการศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 จากโรงเรียนวัดสาธุการาม จังหวัดสิงห์บุรี เนื่องจากครอบครัวยากจนจึงไม่มีโอกาสศึกษาต่อ แต่ด้วยความวิริยะ อุตสาหะ พยายามศึกษาหาความรู้ด้วยตนเอง โดยฝึกหัดคัดลายมือและฝึกเขียนภาษาอังกฤษจนได้รับคำชมว่าเขียนหนังสือได้สวยงาม
เมื่ออายุประมาณ 13 ปี ได้เป็นศิษย์ครูเติ้ม ทองโต ครูปี่พาทย์ได้เรียนเครืองมือฆ้องวงใหญ่ ต่อมาได้ฝากตัวเป็นลูกศิษย์ ครูหลวงประดิษฐ์ ไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) ด้วยความอดทนมุ่งมั่นที่จะเรียนเพลงประกอบกับความจำเป็นเลิศ เมื่อได้เป็นศิษย์ของครูหลวงประดิษฐ์ไพเราะ ต่อมาหลังจากครูหลวงประดิษฐ์ไพเราะถึงแก่ อนิจกรรม ได้ฝากตัวเป็นศิษย์ครูสมภพ ขำประเสริฐ, ครูสอน วงฆ้อง, ครูบาง หลวงสุนทร, และครูจำรัส จึงทำให้เป็นผู้มีฝีมือบรรเลงฆ้องวงใหญ่ได้อย่างยอดเยี่ยม สามารถเล่นเครื่องดนตรีอื่นๆ ได้ด้วยทั้งยังมีความตั้งใจจริงที่จะถ่ายทอดความรู้ให้ศิษย์ เพื่อเป็นการอนุรักษ์ดนตรีไทยสืบไป สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ และจังหวัดลพบุรี ได้ประกาศยกย่องเชิดชูเกียรติให้ นายน้ำว้า ร่มโพธิ์ทอง เป็นผู้มีผลงานดีเด่นทางด้านวัฒนธรรมสาขาศิลปะการแสดง(ดนตรีไทย) ประจำปี พ.ศ. 2538 และได้สร้างชื่อเสียงให้แก่จังหวัดลพบุรี
ผลงานด้านดนตรีไทย ได้ประพันธ์เพลงต่างๆ ดังนี้
พ.ศ. 2532 เพลงสาวไหมเถา และเพลงโหมโรงเทพเทวา
พ.ศ. 2533 เพลงระบำนวดข้าว
พ.ศ. 2534 เพลงระบำนารายณ์
พ.ศ. 2535 เพลงระบำลวบุระ และเพลงศึกบางระจัน
พ.ศ. 2536 เพลงระบำปรีดิ์เปรมวานร และเพลงโหมโรงปรางค์สามยอด
พ.ศ. 2537 เพลงปรางแขกเถา
พ.ศ. 2538 เพลงศาลพระกาฬเถา